Αλωπεκίδες

Απορίες & απαντήσεις

Τι είναι η Αλωπεκίδα;
Ελληνικό αυτόχθονο είδος σκύλου (aboriginal landrace)

Γιατί το λένε έτσι;
Γιατί έτσι το λέγανε οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς.

Τι σημαίνει “Αλωπεκίς”;
Μικρό αλεποειδές.

Πώς κλίνεται η λέξη;
Κατά το “πατρίς” / “πατρίδα”:

Ενικός

η Αλωπεκίς / η Αλωπεκίδα
της Αλωπεκίδος / της Αλωπεκίδας
τη Αλωπεκίδι
την Αλωπεκίδα
ω Αλωπεκίς / Αλωπεκίδα

Πληθυντικός

Αι Αλωπεκίδαι / Οι Αλωπεκίδες
των Αλωπεκίδων
ταις Αλωπεκίσι / ταις Αλωπεκίδαις
τας Αλωπεκίδας / τις Αλωπεκίδες
ω Αλωπεκίδαι / Αλωπεκίδες

Είναι η Αλωπεκίδα καθαρόαιμη ράτσα;
Καμμία ράτσα δεν είναι “καθαρόαιμη” και κανένας σκύλος δεν είναι “ημίαιμος”. Κάποιοι σκύλοι ανταποκρίνονται σε ορισμένο φαινότυπο ράτσας και κάποιοι όχι. Οι Αλωπεκίδες είναι οι σκύλοι που ανταποκρίνονται στο συγκεκριμένο φαινότυπο της Αλωπεκίδας.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ “καθαρόαιμης” ράτσας και αυτόχθονος πληθυσμού;
Συνήθως, οι περισσότερες σύγχρονες αναγνωρισμένες ράτσες εκτρέφονται μέσα σε περιορισμένη (κλειστή) γενετική βάση και ζευγαρώνονται μόνον με άλλους σκύλους της ίδιας ράτσας που έχουν και αυτοί καταγραμμένο γενεαλόγιο (πετιγκρί). Οι αυτόχθονες πληθυσμοί σκύλων έχουν προκύψει από την φυσική επιλογή, την προσαρμογή στις τοπικές συνθήκες, τα θηράματα, το έδαφος, το κλίμα και την αγροκτηνοτροφική / κυνηγετική κουλτούρα της περιοχής. Οι ράτσες που αναπαράγονται σε κλειστή γενετική βάση είναι πιο ομοιογενείς και ομοιόμορφες, τα αυτόχθονα είδη εμφανίζουν περισσότερη ποικιλλομορφία στο φαινότυπο και παραλλακτικότητα στον γονότυπό τους.

Τι είναι φαινότυπος και τι γονότυπος;
Φαινότυπος είναι όλα τα εξωτερικά, μορφολογικά & ηθολογικά κ.λ.π. χαρακτηριστικά που εκδηλώνει ένας οργανισμός, δηλαδή το μέρος του γονοτύπου του το οποίο μπορούμε (άμεσα ή έμμεσα) να παρατηρήσουμε. Γονότυπος είναι το (αόρατο δια γυμνού οφθαλμού) σύνολο των γονιδίων ενός οργανισμού, δηλαδή το σύνολο των αλληλομόρφων που απαρτίζουν το DNA του.

Ποιά είναι τα πλεονεκτήματα ενός φαινότυπου σκύλου που έχει προέλθει από την φυσική επιλογή, σε σχέση με με τους σκύλους που εκτρέφονται σε κλειστή γενετική δεξαμενή;

Γενικεύοντας μιλώντας, οι αυτόχθονες πληθυσμοί σκύλων (οικότυποι) είναι πιο υγιείς και με αυξημένη μακροβιότητα γιατί η φυσική επιλογή έχει πολύ περισσότερα πλεονεκτήματα από την επιλογή που κάνουν οι άνθρωποι, οι οποίοι εστιάζοντας στην εξωτερική μορφολογία (δηλαδή επιδιώκοντας την τελειότητα σε λεπτομέρειες της εμφάνισης του σκύλου) ή σε ένα εξειδικευμένο εργασιακό χαρακτηριστικό, ορμέμφυτο ή συμπεριφορά, παραμελούν την ισορροπία του συνόλου, βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος.

Γιατί η φυσική επιλογή έχει αυτά τα πλεονεκτήματα;
Οι αυτόχθονες πληθυσμοί εμφανίζουν αυξημένη βιολογική παραλλακτικότητα, δηλαδή έχουν στο γονότυπό τους γονίδια και αλληλόμορφα που έχουν χαθεί από τους πληθυσμούς σκύλων οι οποίοι αναπαράγονται σε κλειστή γενετική δεξαμενή. Αυτό σημαίνει με απλά λόγια ότι η αυξημένη παραλλακτικότητα παρέχει αυξημένη βιολογική υγεία. Όλοι γνωρίζουμε ότι η ενδογαμία (αιμομιξία) δεν κάνει καλό. Το γνωρίζουμε ενστικτωδώς διότι στην ανθρώπινη κοινωνία η αιμομιξία είναι ταμπού, και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η φυσική επιλογή και εξέλιξη των ειδών έχει αναπτύξει μηχανισμούς και στρατηγικές επιβίωσης που ευνοούν την αποφυγή της ενδογαμίας.

Ποια είναι τα μειονεκτήματα της επιλεκτικής αναπαραγωγής σε κλειστή γενετική δεξαμενή;
Ο γονιδιακός πλούτος ενός είδους που εκτρέφεται σε κλειστή γενετική δεξαμενή είναι πεπερασμένος: περιορίζεται στο σύνολο των γονιδίων που κουβαλούσαν οι θεμελιακοί πρόγονοι της ράτσας. Αυτό το σύνολο μειώνεται σε κάθε γενιά, γιατί οι εκτροφείς δεν αναπαραγάγουν όλα τα κουτάβια κάθε γέννας: επιλεκτική αναπαραγωγή σημαίνει ότι επιλέγεται ένας μικρός αριθμός σκύλων από κάθε γενιά – το 10 ή 15-20% – για να αναπαραχθεί. Όταν αυτό συμβαίνει συμβαίνει συνεχώς επί πολλές διαδοχικές γενιές, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η γενετική δεξαμενή (ο γονιδιακός πλούτος), μειώνεται δραματικά συν τω χρόνω. Και αφού μειώνονται οι εναλλακτικές στους συνδυασμούς των αλληλόμορφων γονιδίων, με την ομοζυγωτία συγκεντρώνονται, συμπυκνώνονται δηλαδή τα βλαβερά / ελαττωματικά αλληλόμορφα στον πληθυσμό και αυξάνονται δραματικά οι πιθανότητες να συγκληρονομηθούν, να συνδυαστούν σε ζεύγη, δηλαδή σε διπλή ποσότητα τα αλληλόμορφα που φέρουν βλαπτικές μεταλλάξεις και να προκαλέσουν έτσι διάφορες ασθένειες και σύνδρομα, τα οποία είναι κληρονομικά, και συχνά μοιραία.

Αυτή η μείωση επιφέρει και άλλες απώλειες σε βιολογικές αρετές: μειώνεται η ανθεκτικότητα του οργανισμού απέναντι στις αρρώστειες, το σφρίγος και η γονιμότητά του, η μακροβιότητά του, οι ικανότητές του, ψυχολογικές αντοχές, σθένος και σωματική ακμαιότητα, που είναι απαραίτητες για να ανταπεξέλθει στις εξωτερικές συνθήκες, να εξελιχθεί, να προσαρμοστεί σε τυχόν αλλαγές στο περιβάλλον και να επιβιώσει. Η πανδημία του COVID19 είναι πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα παθογόνου ιού που μεταπηδά από είδος σε είδος ακριβώς επειδή αυτά τα ζωικά είδη έχουν γίνει πολύ λιγότερο ανθεκτικά, λόγω της επίδρασης του ανθρώπου, της μόλυνσης που έχει επιβαρύνει την βιόσφαιρα, την εξάλειψη πληθυσμών άρα και της βιολογικής υγείας και γενετικής παραλλακτικότητας, της καταστροφής βιοτόπων κλπ.

Η επιλεκτική αναπαραγωγή ζώων έχει δημιουργήσει πολλές χρήσιμες ράτσες, προφανώς λοιπόν έχει και πλεονεκτήματα. Ποια είναι αυτά;

Η εκτροφή έχει πολλά πλεονεκτήματα, αρκεί να είναι επιστημονικά ορθή, ισορροπημένη και να μιμείται όσο γίνεται περισσότερο το φυσικό μοντέλο. Το πρόβλημα δεν είναι η επιλεκτική εκτροφή αυτή καθαυτή αλλά η κλειστή αναπαραγωγή, για τους λόγους που προαναφέρθηκαν.

Η επιλεκτική εκτροφή έχει το μεγάλο πλεονέκτημα ότι σταθεροποιεί τα επιθυμητά χαρακτηριστικά και τάσεις συμπεριφοράς. Δηλαδή οι απόγονοι είναι προβλέψιμοι και το επιθυμητό επαναλαμβάνεται με αξιοπιστία, δεν είναι θέμα τύχης. Πρέπει όμως να φροντίζουμε παράλληλα να διατηρείται ο γονιδιακός πλούτος αντί να εστιάζουμε υπερβολικά σε ομοιομορφία αισθητικών λεπτομερειών ή εξειδικευμένων συμπεριφορών, γιατί αυτή η επιλεκτική πίεση οδηγεί τον πληθυσμό σε ασφυκτική ομοζυγωτία – αυτό σημαίνει ότι εμφανισιακά οι σκύλοι μοιάζουν σαν φωτοτυπίες μεταξύ τους και επομένως έχουν χάσει την γενετική παραλλακτικότητα που είναι απαραίτητη στα ζωικά είδη, όχι μόνο για να εξελίσσονται, να προσαρμόζονται στις αλλαγές του περιβάλλοντος και να ανταπεξέρχονται στις δοκιμασίες και τις απαιτήσεις που παρουσιάζει η ζωή στη φύση, αλλά και για να έχουν φυσιολογική ευεξία, να είναι υγιείς, να γεννούν φυσικά, να έχουν μακροβιότητα, να είναι ισορροπημένοι, ούτε νευρωτικοί ούτε υπερευαίσθητοι, κλπ.

“Λάικα”

Όλα άρχισαν με ‘κείνην …

Τι είδος σκύλου είναι η Αλωπεκίδα; κυνηγόσκυλο, τσοπανόσκυλο, ή κάτι άλλο;
Ανήκει στην κατηγορία των πρωτόγονων σκύλων. Αυτό σημαίνει ότι έχει εμφάνιση και ιδιότητες που έχουν και οι άγριοι κυνίδες, ένστικτα και τάσεις συμπεριφοράς κοινά με το προγονικό του σκύλου είδος και τους άγριους συγγενείς του. Αυτοί οι σκύλοι έχουν πολυσχιδείς ικανότητες, που συνδυάζουν δυνατότητες πολλαπλών καθηκόντων.
Oι πρωτόγονoι σκύλοι έχουν μια πολύ χαρακτηριστική σωματοδομή παρόμοια με την αλεπού ή το λύκο, κεφαλή σε σχήμα σφήνας, όρθια αυτιά, αμυγδαλωτά μάτια και καμπύλη ουρά. Είναι άγρυπνα ζώα που χρησιμοποιούν όλες τις αισθήσεις τους, οι οποίες είναι εξαιρετικά οξυμένες. Πολλά θηλυκά πρωτόγονου τύπου σκύλων (και Αλωπεκίδες) έχουν οίστρο μόνο μία φορά το χρόνο, όπως οι αλεπούδες και οι λύκοι. Όταν ζουν οικόσιτα προειδοποιούν τους κηδεμόνες τους για οτιδήποτε περίεργο ή για την προσέγγιση κάποιας απειλής, κινδύνου ή εισβολέα, πολύ πριν τα άλλα κατοικίδια ζώα ή σκύλοι αντιληφθούν ότι κάτι ασυνήθιστο συμβαίνει. Οι Αλωπεκίδες παραδοσιακά χρησιμοποιούνται στην φύλαξη κοπαδιών, για παράδειγμα μαζί με Ελληνικούς Ποιμενικούς, γιατί ειδοποιούν τους πολύ πιο μεγαλόσωμους σκύλους – Μολοσσούς της Ηπείρου π.χ. – για την προσέγγιση φυσικών εχθρών πολύ άμεσα. Είναι πάντα σε επιφυλακή, ιδιαίτερα τη νύχτα. Στην φύλαξη χώρου επίσης είναι ο πιο αποτελεσματικός και έγκαιρος συναγερμός, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι αντιλαμβάνονται φυσικά φαινόμενα, όπως επικείμενους σεισμούς για παράδειγμα, πολύ πριν συμβούν.

Είναι η Αλωπεκίδα σκύλος εργασίας ή συντροφιάς;
Όλοι οι σκύλοι είναι κατάλληλοι ως σύντροφοι γιατί είναι αγελαία ζώα, όπως και ο άνθρωπος άλλωστε. Οι πρωτόγονοι πληθυσμοί σκύλων ιδιαίτερα, που διατηρούν άθικτα όλα τα φυσικά τους ένστικτα, είναι επίσης κατάλληλοι και για τα καθήκοντα που είναι αμοιβαία ωφέλιμα στην συμβίωση ανθρώπων και σκύλων, όπως η φύλαξη των κοπαδιών και των ζώων της αυλής ή του αγροκτήματος, το κυνήγι, η απομάκρυνση φυσικών εχθρών κλπ.
Οι Αλωπεκίδες, επειδή είναι πολύ πιο ικανές για πολλαπλά καθήκοντα σε σχέση με φυλές που έχουν εξειδικευτεί για ένα κυρίως συγκεκριμένο έργο, διαθέτουν εξαιρετικά υψηλή αντίληψη, ευφυία, προσαρμοστικότητα και επομένως εκπαιδευσιμότητα. Έχουν αστραπιαίες αντιδράσεις, αφού είναι ζώα ικανά να επιβιώσουν στην φύση και διαθέτουν πολύ εργονομική κατασκευή. Επειδή συγχρόνως είναι μικρού μεγέθους, είναι ιδιαίτερα εξελιγμένες για τον έγκαιρο εντοπισμό απειλών, κινδύνων και φυσικών εχθρών, οπότε και εξαιρετικά προικισμένες για το ρόλο του προειδοποιητικού φύλακα. Λόγω πάλι του μεγέθους τους, δεν είναι σκυλιά εριστικά, οπότε συμβιώνουν άριστα με τα άλλα σκυλιά και τα ζώα του σπιτιού. Επειδή έχουν πολύ ισορροπημένο χαρακτήρα και σωματική ανθεκτικότητα, δεν είναι μεμψίμοιρα, ούτε υπερευαίσθητα και λεπτοκαμωμένα, επομένως είναι και πολύ πιο ανεκτικά με τα μωρά και τα μικρά παιδιά. Είναι επίσης προστατευτικά, στοργικότατα με την αγέλη τους, και με ανεπτυγμένο γονικό ένστικτο, γι’ αυτό και όταν έχουν ανατραφεί σωστά είναι εξαιρετικά κατάλληλα για την φύλαξη πουλερικών και κουνελιών, τα πάνε πολύ καλά και με τις γάτες του σπιτιού. Όπως είναι φυσικό, στο χώρο τους δεν ευδοκιμούν αρουραίοι, ποντικοί ή φίδια. Και επειδή είναι πρωτόγονα ζώα με αμείωτο κυνηγετικό ένστικτο, διαθέτουν εξαιρετικές ικανότητες εντοπισμού θηράματος και ιχνηλασίας, οπότε μπορούν να εκπαιδευτούν για την έρευνα και το κυνήγι, στην υπόδειξη αλλά και την επαναφορά. Επειδή είναι πολύ ευέλικτες, ταχύτατες, εύστροφες, θαρραλέες αλλά και πανέξυπνες, είναι επίσης πολύ ικανές να ελέγχουν και να καθοδηγούν κοπάδια, είτε πρόκειται για αιγοπρόβατα είτε για γελάδια και βουβάλια. Κυριολεκτικά, χωρίς υπερβολή, είναι πολύ οξύνους σκύλος ικανός για όλες τις δουλειές, ο ιδανικός μικρός σκύλος για το αγρόκτημα, την εξοχική κατοικία και την φυσιολατρική οικογένεια.

Έχει η Αλωπεκίδα συγγενείς στον κόσμο των σκύλων;
Α. Έχει συγγενείς τους μικρόσωμους κατοικίδιους σκύλους όπως το Κοκόνι και το Μιλήσιο σκυλάκι, αλλά και δεύτερα ξαδέλφια, όπως τα Κρητικά Λαγωνικά, τα Λακωνικά, τα Κρικελιώτικα, τα Λαγωνικοειδή μικρή μεγέθους και άλλα πρωτόγονου τύπου ελληνικά σκυλιά. Έχει απογόνους και επιγόνους σε πολλές περιοχές, από τα Βρεττανικά Κόργκι και Χήλερ, τα Γερμανικά Σπιτς, τα Ιταλικά Βολπίνι, τα μικρόσωμα Ιβηρικά Ποντένκι, παρόμοιες φυλές και τύπους, μέχρι και αυτόχθονες σκύλους στην Ανατολία, την Μικρασία και την Μέση Ανατολή. Η Αλωπεκίδα πάντως, έτσι όπως διατηρείται στην ελληνική επικράτεια, είναι μοναδικός και πολύ ξεχωριστός, ιδιαίτερος οικότυπος πρωτόγονου σκύλου, και όπως μένει να αποδειχτεί εργαστηριακά, με την ανάλυση του γονιδιωματός του, πιθανότατα ο αρχαιότερος τύπος σκύλου που επιβιώνει στην Ευρώπη.

Ποια προβλήματα θα πρέπει να έχει κάποιος υπόψη του πριν αποφασίσει να αποκτήσει Αλωπεκίδα;
Πρωτίστως ότι η Αλωπεκίδα είναι σπάνιο είδος επειδή απλούστατα το ευρύ κοινό δεν γνωρίζει την ύπαρξή της, ή μάλλον δεν αναγνωρίζει ότι αυτό το χαρισματικό σκυλάκι της ελληνικής υπαίθρου και του χωριού είναι ιδιαίτερος τύπος, αρχαιότατη ελληνική ράτσα με εξαιρετικά προσόντα που αξίζει αναγνώριση, σεβασμό και προστασία. Η Ο.Μ.Μ.Α. προσπαθεί να αλλάξει αυτή την κατάσταση, η οποία έχει δημιουργηθεί από την μακροχρόνια αδιαφορία της πολιτείας και των θεσμών, την έλλειψη παιδείας αλλά και την ταραχώδη ελληνική ιστορία. Τα προβλήματα οξύνονται από την αστικοποίηση, τα νομοθετικά κενά και τον πολύ υπαρκτό κίνδυνο των στειρώσεων χωρίς διάκριση, που απειλεί την ύπαρξη όλων των ελληνικών σκύλων. Επομένως η υιοθεσία Αλωπεκίδας πρέπει να γίνεται με αυξημένη συναίσθηση ευθύνης και συνειδητοποίηση του καθήκοντος που έχουμε απέναντι σε αυτό το αναντικατάστατο ζώο που αποτελεί ζωντανή πολιτιστική κληρονομιά: οφείλουμε να συμβάλλουμε στην διάσωση, την επιβίωση και την διαιώνισή του.

Επίσης, ο σύγχρονος άνθρωπος τείνει συχνά να ξεχνάει πως ο σκύλος έχει τις ανάγκες του είδους του, είναι αυθύπαρκτο ον και όχι εξάρτημα δικό μας, δεν είναι υποκατάστατο μωρού, αξεσουάρ, κουκλάκι, παιχνίδι ή μαξιλάρι. Η Αλωπεκίδα είναι πρωτόγονο είδος, σκύλος της υπαίθρου, όχι διακοσμητικό αντικείμενο. Η αστικοποίηση έχει στερήσει μια μεγάλη μερίδα του κοινού από την οργανική επαφή με τη φύση. Πολλοί κάτοικοι των πόλεων, πιεσμένοι χωροχρονικά, νομίζουν ότι μια βόλτα γύρω από το οικοδομικό τετράγωνο μέσα στις εξατμίσεις των αυτοκινήτων είναι αρκετή για ένα μικρό σκύλο. Σίγουρα αυτός δεν είναι τρόπος ζωής για μια ευφυέστατη Αλωπεκίδα. Το διαμέρισμα δεν είναι ο φυσικός τους χώρος, όπως δεν είναι κανενός μας. Αν δεν απασχολούνται διανοητικά, αν δεν ασκούνται αρκετά, αν δεν μπορούν να εκτονωθούν, να τρέξουν ελεύθερα και μάλιστα σε ασφαλές, υγιεινό, φυσικό περιβάλλον, θα γίνουν δυστυχισμένα ή παχύσαρκα και αυτό τους κόβει χρόνια ζωής, όπως και η άνευ λόγου στείρωση, σε νεαρή μάλιστα ηλικία.

Τέλος, η Αλωπεκίδα ΔΕΝ είναι σκύλος του κομμωτηρίου: το τρίχωμά τους είναι παντός καιρού, ο διπλός μανδύας που τα προστατεύει απο το κρύο και τη ζέστη δεν πρέπει ΠΟΤΕ να κουρεύεται ή να ξυρίζεται γιατί έτσι καταστρέφεται μόνιμα η μονωτική λειτουργία του.

Περιγραφή

ΟΝΟΜΑΣΙΑ: Αλωπεκίς

ΚΑΤΑΓΩΓΗ: ΕΛΛΗΝΙΚΗ

ΚΑΤΑΤΑΞΗ: Oμάδα 5 (Πρωτόγονοι Σκύλοι) Υπο-ομάδα 7 (Οικιακοί σκύλοι)

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ: Κατάγεται από τους πρωτόγονους σκύλους που εμφανίζονται στον ελλαδικό χώρο με τους Πελασγούς. Ευρήματα υπάρχουν ήδη από την μεταπαλαιολιθική εποχή στη Θεσσαλία. Αποκαλείται από τους Αρχαίους Έλληνες «Αλωπεκίς» (μικρή αλεπού).

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Μικρόσωμος σκύλος οικιακής χρησιμότητας και πολλαπλών καθηκόντων στην πόλη και το αγρόκτημα, συντροφικός, εργατικός, ακούραστος, με ευχάριστη διάθεση και μεγάλη ευφυΐα, πολύ εκπαιδεύσιμος. Αλεποειδής σε γενική μορφή, με σφηνοειδές κεφάλι και δρεπανοειδή ουρά, όρθια αυτιά και έξυπνη έκφραση, κορμό μακρύτερο απ΄ ότι το ύψος του, διπλό μανδύα και ζωηρή κίνηση. Ανθεκτικός, με καλή υγεία και μετριοπαθείς ανάγκες.

ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ: Μήκος σώματος μεγαλύτερο από το ύψος του σκύλου στα ακρώμια (σχέση ύψους προς μήκος περίπου 4:5 – 4:5,5). Στήθος αρκετά βαθύ, τουλάχιστον το ήμισυ του συνολικού ύψους από τα ακρώμια ως το έδαφος. Ρύγχος και κρανίο περίπου ισομήκη.

ΚΕΦΑΛΗ: Θυμίζει αλεπού. Σφηνοειδές ρύγχος, απολήγει ομαλά και προοδευτικά στο ακρορίνιο χωρίς να είναι οξύληγκτο ή υπογναθικό. Ελαφρό, όχι πολύ βαθύ αλλά εμφανές και καλογραμμένο ρινομετωπικό κοίλωμα (“στοπ”). Ρινική γέφυρα ευθύγραμμη. Οι άξονες κρανίου και ρύγχους τείνουν στην παραλληλία. Ρύγχος βαθύ στη βάση του και φαρδύ στην περιοχή της ένωσής του με το κρανίο. Κρανίο φαρδύ, επίπεδο ή ελαφρότατα θολωτό, ευρύχωρο για την εγκεφαλική μάζα. Παρειές ανεπτυγμένες χωρίς να προεξέχουν υπερβολικά, πεπλατυσμένες και βαθιές. Το ινιακό οστούν δεν προεξέχει πολύ. Η μετωπική αύλακα είναι εμφανής στην περιοχή των φρυδιών και σβήνει απαλά ανεβαίνοντας προς την κορυφή του κρανίου. Τα οφρυιακά τόξα είναι μέτρια ανεπτυγμένα πάνω από τις μεγάλες οφθαλμικές κόγχες. Γνάθοι δυνατές, με ομαλή, κανονική οδοντοστοιχία και ψαλιδόσχημη σύγκλιση. Χείλη σφιχτά.

Οφθαλμοί: Αρκετά μεγάλοι, αμυγδαλωτού σχήματος, λαμπροί, ευφυείς, ελαφρά λοξοί και κανονικά τοποθετημένοι, ούτε βαθιά στις κόγχες ούτε εξώφθαλμοι, χρώματος που εναρμονίζεται με το μανδύα, με σφιχτά βλέφαρα.

Μύτη: Πλατιά και με ορθάνοιχτα ρουθούνια. Όχι πολύ μεγάλη, σε αναλογία με το ρύγχος, ελαστική και με επίπεδη πρόσθια επιφάνεια, προεξέχει ελαφρά από το πάνω χείλος.

Αυτιά: Τριγωνικά, αρκετά μεγάλα, κωνοειδή (σε σχήμα χωνιού), εκφύονται λοξά στις πλευρές του κρανίου, στρογγυλεύουν ελαφρά στις άκρες, είναι όρθια και πολύ ευκίνητα.

ΛΑΙΜΟΣ: Σαφές αλλά όχι υπερβολικό αυχενικό τόξο. Μέτριο μήκος, δυνατός, χωρίς προγούλι, κυλινδροκωνικός σε σχήμα, συμφύεται ομαλά με τα ακρώμια.

ΚΟΡΜΟΣ: Μακρύτερος από το ύψος του σκύλου κατά 10-15%, στέρνο αρκετά βαθύ και φαρδύ, θώρακας εκτεταμένος αλλά όχι στρογγυλός ούτε επίπεδος, με καλοανεπτυγμένα πλευρά και στήθος. Η ράχη καμπυλώνει ελαφρά στη δυνατή, κοντή, φαρδιά οσφύ και τους γοφούς.

ΕΜΠΡΟΣ ΑΚΡΑ: Καλή κλίση ωμοπλατών, που σχηματίζουν άριστες γωνιώσεις με τους ισομήκεις προς αυτές βραχίονες. Σκέλη ίσια με καλά αλλά όχι βαριά, ωοειδή σε τομή κόκκαλα, δυνατούς αλλά όχι διεσταλμένους καρπούς και ελαστικά μετακάρπια, τα οποία αποκλίνουν λίγο από την κάθετο χωρίς να πέφτουν υπερβολικά. Πέλματα ελλειψοειδή, δεν είναι τόσο καμπυλωτά ούτε τόσο σφιχτά όσο της γάτας, σε σχήμα μεταξύ στρογγυλού και ωοειδούς, με κοντά, δυνατά νύχια και ελαστικούς, χονδρούς πίλους.

ΠΙΣΩ ΑΚΡΑ: Στρογγυλεμένα νώτα, καλό μήκος και κλίση λεκάνης, εξαιρετικά ανεπτυγμένοι, φαρδείς και μυώδεις μηροί που σχηματίζουν καλές γωνιώσεις με τις κνήμες, δυνατά, καλοδεμένα γόνατα και ταρσοί, ίσια και κάθετα μετατάρσια, κοντά στο έδαφος και χωρίς σύγκλιση ή απόκλιση αλλά απολύτως παράλληλα και με καλή απόσταση μεταξύ τους. Πέλματα όπως τα εμπρός, ελαφρώς μικρότερα.

OΥΡΑ: Μακριά, δρεπανοειδής, φθάνει μέχρι τους ταρσούς, φύεται και φέρεται αρκετά ψηλά, με κομψή καμπύλη, αλλά δεν πέφτει πάνω στη ράχη ούτε στέκεται κάθετα προς τα πάνω. Στην ανάπαυση πέφτει ευθεία, χωρίς αγκυλώσεις, στρεβλώσεις και σπασίματα, προς τα κάτω. Ευκίνητη, χαρούμενη, με μακρύτερο τρίχωμα στο κάτω μέρος της.

ΤΡΙΧΩΜΑ: Διπλό, καλής ποιότητας, με σκληρό και λείο, αδιάβροχο εξωτερικό μανδύα, μαλακό και πυκνό υποτρίχωμα. Είναι πυκνότερο και μακρύτερο γύρω στο λαιμό, σχηματίζοντας πλουσιότερες τούφες στην ουρά, τα μπατζάκια και τα πίσω μέρη των πρόσθιων σκελών, ιδιαίτερα στα αρσενικά. Μέσου μήκους, όχι πάνω από 5 εκ., επίπεδο πάνω στο σώμα και στιλπνό, με φυσική μεταξένια λάμψη. Tρεις ποικιλλίες μανδύα: κοντό, ημίμακρο (“μαλλάτο”) και σκληρό (συρματοειδές / δασύ).

ΧΡΩΜΑ: Οποιοδήποτε χρώμα και συνδυασμός χρωμάτων εκτός του αποχρωματισμένου άσπρου (αλμπίνου). Η έντονη χρωστική προτιμάται.

ΜΕΓΕΘΟΣ: Ύψος μέχρι 30 εκ. στο ακρώμιο, με ανοχή 2 εκ. πάνω από το ανώτατο όριο για τα εξαίρετα δείγματα και αποφυγή φαινομένων νανισμού (όχι κάτω των 20εκ. ύψους). Βάρος μέχρι 7 ½ κιλά (3 ½ κατώτατο). Σημαντικότερη των απολύτων μεγεθών είναι η γενική αρμονία και εργονομία του σκύλου, μαζί με τη φυλετική τυπικότητα, που υπαγορεύουν και την ορθή έκφραση των χαρακτηριστικών του φύλου (αρρενωπά αρσενικά, θηλυπρεπή θηλυκά). Η γενική εντύπωση είναι ενός μικρόσωμου, αρμονικού, ρωμαλέου και στιβαρού σκύλου εργασίας με όλη την φυσιολογική γκάμα κατασκευής από τα πιο κομψά – ραδινά μέχρι τα πιό συμπαγή άτομα.

ΑΡΤΙΟΤΗΣ: Οι αρσενικοί πρέπει να έχουν δύο απόλυτα κανονικούς σε εμφάνιση & θέση όρχεις.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Η έμφυτη τυπική συμπεριφορά της φυλής έχει υψίστη σημασία. Φοβικοί, αντικοινωνικοί, επιθετικοί, νευρωτικοί σκύλοι αποκλείονται από τις εκθέσεις και την αναπαραγωγή. Η Αλωπεκίς είναι σκύλος του σπιτιού, ήρεμος, συντροφικός, πολύ συνεργάσιμος, πιστός και αφοσιωμένος, υπάκουος και εναργής, άγρυπνος και δραστήριος χωρίς να είναι νευρικός ή να γαυγίζει υπερβολικά χωρίς λόγο. Έχει αυτοπεποίθηση και ικανότητα πρωτοβουλίας, οπότε είναι ικανός για μία γκάμα καθηκόντων από την προειδοποίηση & φύλαξη χώρου, την προστασία πουλερικών και μικρών ζώων της αυλής και του κτήματος από φυσικούς εχθρούς και αρπακτικά, την συνοδεία και καθοδήγηση κοπαδιών (αιγοπροβάτων ή βοοειδών), την απομάκρυνση ποντικών ή αρουραίων αλλά και την συντροφικότητα προς τον άνθρωπο, με ιδιαίτερη στοργή και ανεκτικότητα για τα μικρά παιδιά. Προστατευτικός και στοργικός με τα άλλα ζώα του σπιτιού, αμείλικτος εχθρός των επιβλαβών, εργατικός, εξαιρετικά εκπαιδεύσιμος, με έντονη περιέργεια (κυνηγετικό ένστικτο) και διάθεση για παιχνίδι. Είναι ο καλύτερος κατοικίδιος σκύλος, ο παρέστιος σύντροφος των Ελλήνων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα αδιάκοπα. Θαρραλέος, πάντοτε έτοιμος για δράση, οξύνους, άφοβος, ικανός να καλύπτει μεγάλες αποστάσεις ακούραστα, ταχύς, εύστροφος, με έντονη αντίληψη, προσαρμόσιμος, θετικός και ισορροπημένος χαρακτήρα και συμπεριφορά, αθλητικότατος και με αστραπιαίες αντιδράσεις, είναι ένας πολλαπλά χρήσιμος φίλος και συνεργάτης του ανθρώπου που ταιριάζει σε οποιοδήποτε περιβάλλον, αστικό ή υπαίθριο.

Σημειώσεις: Σκύλοι με ημιόρθια, σπαστά ή ελαφρώς πεσμένα (μονόπλευρα ή αμφίπλευρα) αυτιά δεν πρέπει να αποκλείονται από την αναπαραγωγή. Οι Αλωπεκίδες συναντώνται σε τρία είδη μανδύα (κοντό, ημίμακρο και συρματοειδή), πάντοτε με υπομανδύα.

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ: Οποιαδήποτε απόκλιση από τα παραπάνω επιθυμητά χαρακτηριστικά θεωρείται ελάττωμα που πρέπει να αντιμετωπίζεται ανάλογα με το βαθμό της σοβαρότητάς του.

Συντάχθηκε απο την Μαρία Γκινάλα το 1999. Αναθεωρήθηκε το 2003, 2013 & 2023. 

Παραπομπές:
facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us